*ısrarla geleceğe taşımak istediğimiz geçmişimiz... şekilendiremediğimiz, gelecek yaklaştıkça anlamsızlaşan yaşamlar; eskiden bize ait olup da geleceğimizde yabancılaştığımız nesneler...*

Gelecekbize ne kadar yakın, bunu hiç düşünmeden yaşarız.sanki herşey durgunmuş gibi yaparız...ama durgun olan hiçbirşey yoktur...devinim evrenin varoluş nedenidir...bişeylere dönüşmekte miyiz, yoksa bişeylere doğru gelişmekte miyiz ; bunu anlamaya çalıştığımız bir süreçteyiz...ya da birçoklarının zannettiği gibi herşey kompakt bir bütünlükte ve hep üstteki üstte, alttaki altta olacak...ama böyle bir dünya hiç varolmadı...hep yağmur yağdı, kumdan yapılmış ne varsa sildi süpürdü...ve dünya, eğer kumdan kalelerimizle doğayı yok etmeyi beceremezsek, yağmurlarla daha sayılamayacak kere yıkanacak.DNA'larımız kendini kopyalamayı, evrenin geleceğinde , dünya gezegeninin ömrünü tamamlamasından çok sonra sürdürecekse, bunu haketmek için yapmamız gereken şeyleri doğa bugün bize gösteriyor...Onu dinlemek için belkide son şansımız önümüzdeki birkaç asır olacak...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

mavi derinlik düşleri

bireysel teknolojiler

insanlar düşer!